Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

Μέτοχοι-Αμέτοχοι και η βεβαιότητα της αβεβαιότητας.....





Χθες ήταν η σειρά των Σερρών να..... τσιμπήσει από το φετινό πτώμα του Παναθηναϊκού.
Πάλι οι πράσινοι μπήκαν στο γήπεδο χωρίς θέληση. χωρίς τσαγανό, χωρίς κίνητρο και χωρίς φιλότιμο. Ειδικά το φιλότιμο μάλλον είχε ξεμείνει.... στην Αθήνα, μαζί με τον Σισσέ.

Δε βαριέσαι όμως μωρέ! Θα πούμε πάλι για την "κλοπή στο τηγάνι", για το πρωτάθλημα που μας στέρησαν, θα βγουν από το ντουλάπι οι copy-paste δηλώσεις περι "ατυχίας", περί "του στόχου που είναι η έξοδος στο CL" και της "ομάδας που θα βρει τον δρόμο της", και η ζωή τραβάει την ανηφόρα....

Υπάρχει βέβαια ένα μικρό προβληματάκι. Το γεγονός πως, δυστυχώς για αυτούς, Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΑΥΡΟΙ, και το κουτόχορτο μας χαλάει στο στομάχι και γι'αυτό δεν το τρώμε!!!

Και όσο και να σας δίνουμε δίκιο για το ότι "ξενερώσατε" μετά το τηγάνι, ο Παναθηναϊκός είναι σύλλογος με απαιτήσεις, και ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ να τον εξευτελίζετε έτσι!

Η ουσία όμως στην όλη ιστορία βρίσκεται αλλού. Τι θα πει "ξενέρωμα"; Γιατί είπαμε, αυτά να τα πουλάτε αλλού, κατά Πειραιά μεριά, όχι σε εμάς.
Το ζουμί της υπόθεσης είναι τα διοικητικά! Και εκεί έγκειται το πρόβλημα που έχει (και αγωνιστικά) η ομάδα.

Αυτή την στιγμή ο Πολυμετοχικός ΠΑΟ είναι ένα διοικητικό κωλοχανείο, που κανείς δεν ξέρει τι ξημερώνει.
Μέτοχοι χαμένοι στην κοσμάρα τους, μέτοχοι που φεύγουν, μέτοχοι που μένουν μέχρι να φύγουν μέτοχοι που "αποστασιοποιούνται", μέτοχοι που έχουν ποσοστό "Χ" αλλά ενεργούν σαν ποσοστό "Ψ", μέτοχοι εκνευρισμένοι, ξενερωμένοι, απογοητευμένοι... Με δυο λόγια, ΜΕΤΟΧΟΙ-ΑΜΕΤΟΧΟΙ!
Και κάπου στην μέση ένας (φιλότιμος μεν, ΛΙΓΟΣ δε) Γόντικας να προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα.

Σε αυτό λοιπόν το σκηνικό, οι παίχτες χωρίζονται σε 2 κατηγορίες: Αυτούς που επηρεάζει η "βεβαιότητα", και αυτούς που επηρρεάζει η "αβεβαιότητα"

Η αβεβαιότητα της επόμενης ημέρας μιλάει για συνέχιση του κωλοχανείου, για πωλήσεις παιχτών, για μείωση του μπάτζετ και των συμβολαίων. Και αυτή επηρεάζει όλους τους ποιοτικούς μας παίχτες.
Διότι όταν ο "Χ" παίχτης ακούει μέρα παρά μέρα πως.... πωλείται, όταν ακούει πως οι συμπαίχτες που θα έρθουν θα έρθουν με γνόμονα την τιμή και όχι την ποιότητα, όταν ακούει πως τα λεφτά που παίρνει (και που τα αξίζει!) θα ψαλιδιστούν στο βωμό του συμμαζέματος, αυτός ο παίχτης θα ξενερώσει, θα αρχίσει να σκέφτεται το μέλλον του, θα πει στην τελική ένα μεγαλοπρεπές "βρε δεν γαμιέται!" και σιγά μην σκοτωθεί!

Και φυσικά έχουμε και την "βεβαιότητα". Σε αυτή την κατηγορία υπάγονται οι υπόλοιποι παίχτες της ομάδας. Παίχτες με περιορισμένες δυνατότητες, με ταβάνι στην απόδοση, μεγαλύτερης ηλικίας, που έχουν ήδη συμβόλαια της κατηγορίας που.... ψάχνει η διοίκηση (?) της ομάδας.
Αυτοί νιώθουν πια την βεβαιότητα πως, η θέση τους είναι πλέον ακλόνητη στην ομάδα!
Μεταγραφή δεν μπορούν να πάρουν, τα συμβόλαιά τους είναι εξασφαλισμένα, οι όποιοι νέοι συμπαίχτες θα είναι φτηνότεροι (άρα κατά πάσα πιθανότατα χειρότεροι), και με την βεβαιότητα πως στους τυφλούς ο μονόφθαλμος είναι βασιλιάς, αράζουν!
Δημοσιοϋπαλληλίκι και άγιος ο Θεός! 

Πως είπατε;;;; Έτσι δεν γίνεται δουλειά;;;; Έτσι δεν πάμε πουθενά;;;
Μα, νομίζετε αλήθεια πως τους μετοχοαμέτοχούς μας τους νοιάζει αυτό;;;; 
Μόνο εμάς καίει, άντε και κάνα-δυο φιλότιμους (στυλ Τζιμπρίλ) μέσα στην ομάδα...

Τα χειρότερα δυστυχώς έρχονται! Οι εποχές που ο ΠΑΟ ήταν η χαρά των ΔΕΚΟ πλησιάζουν, και ο μοναδικός τρόπος να τις αποφύγουμε είναι μια ΑΜΕΣΗ, ΚΑΘΑΡΗ, ΑΝΤΡΙΚΕΙΑ ΛΥΣΗ στο ιδιοκτησιακό.

Δεν ξέρω αν αυτή η λύση θα είναι να πάρουν οι Γιαννακόπουλοι τα "γένια και τα χτένια", αν θα είναι ο Βγενόπουλος που θα κάνει το "δυναμικό come-back", αν θα είναι ο Πολέμης που θα μπει ή αν θα κάνει ο Βαρδινογιάννης μεταμόσχευση μυαλού και καταλάβει τι σημαίνει Παναθηναϊκός και πως οφείλει να τον διοικεί.

Αυτό που ξέρω είναι πως η "πολυμετοχικότητα" με την τωρινή της μορφή θα είναι η ταφόπλακα του Παναθηναϊκού. Και καλό είναι το τοπίο να ξεκαθαρίσει ΧΘΕΣ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου