Την Κυριακή αυτή, έφυγε από την ζωή ο πατέρας μου...
Παλιός Πειραιώτης, και γαύρος μέχρι το μεδούλι, είχε κάνει φιλότιμες προσπάθειες να με... προσηλυτίσει και εμένα, αλλά δυστυχώς το πρώτο ματς που με έβαλε να δω ήταν ο τελικός κυπέλλου το 1986, με την Πανάθα να συντρίβει τον γαύρο με 4-0, και τον Σαραβάκο να κάνει όργια στο γήπεδο, και από τότε η μοίρα μου σφραγίστηκε: "Παναθηναϊκός" είπα, και αυτό ήταν...
Ο πατέρας μου ανήκε σε μια γενιά γαύρων που σεβόσουν.
Όταν η ομάδα του κέρδιζε τίμια, σου έκανε πλάκα και καζούρα. Όταν κέρδιζε με πέτσινα ήταν ο πρώτος που το παραδεχόταν.
Στην.... χρυσή 12ετία της παράγκας, δεν τον θυμάμαι ΟΥΤΕ ΜΙΑ φορά να μου κάνει πλάκα, γιατί ήξερε το τι γινόταν.
Ο πατέρας μου, όταν των ρώταγες "ποιοί είναι οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές που πέρασαν από τα Ελληνικά γήπεδα;", δεν καθόταν καν να το σκεφτεί: "Ο Χατζηπαναγής και ο Δομάζος" έλεγε, και το θέμα θεωρούταν λήξαν στα μάτια του.
Όταν αγόραζε αθλητική εφημερίδα, αγόραζε πάντα την Αθλήτική Ηχώ. Και όταν τον ρώταγες γιατί, σου απαντούσε "γιατί θέλω να διαβάσω ρεπορτάζ". Και μια φορά πρόσφατα που μου ζήτησε να του φέρω κάτι να διαβάσει, και του πήρα ένα πρωταθλητή, μόνο που δεν μου το πέταξε στα μούτρα!
"Μαλακίες θα διαβάσω ρε;" μου έλεγε.
Μακρυά από εκείνον οι φανατίλες! Όταν άκουγε για..... θύρες λ7, ντου, πεσίματα και τα λοιπά, ο χαρακτηρισμός του ήταν "τα μαλακισμένα!".
Για εκείνον, το ποδόσφαιρο ήταν τα 90 λεπτά στο γήπεδο. Απο κει και πέρα τέλος. Καμία "ψύχωση", κανένα φανατισμό, κανένα τσαμπουκαλίκι.
Αυτοί οι γαύροι θα μας λείψουν!
Όχι τα μαλακισμένα, όχι τα πρεζομένα, όχι τα "ο γαυρος και το αιγάλεω να κερδίζουν". Αυτοί να πάνε να γαμηθούν!
Οι γαύροι όμως οι μάγκες, οι ωραίοι, αυτοί που είχαν τα αρχίδια να παραδεχτούν την αδικία, αυτοί που άξιζε να κάτσεις και να δεις μπάλα μαζί τους, αυτοί που πια ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν έχουν θέση στο βρωμερό ποδόσφαιρο που φτιάξαν οι κοκκαλογκαγκατσομαρινάκηδες, αυτοί θα μας λείψουν!
Παλιός Πειραιώτης, και γαύρος μέχρι το μεδούλι, είχε κάνει φιλότιμες προσπάθειες να με... προσηλυτίσει και εμένα, αλλά δυστυχώς το πρώτο ματς που με έβαλε να δω ήταν ο τελικός κυπέλλου το 1986, με την Πανάθα να συντρίβει τον γαύρο με 4-0, και τον Σαραβάκο να κάνει όργια στο γήπεδο, και από τότε η μοίρα μου σφραγίστηκε: "Παναθηναϊκός" είπα, και αυτό ήταν...
Ο πατέρας μου ανήκε σε μια γενιά γαύρων που σεβόσουν.
Όταν η ομάδα του κέρδιζε τίμια, σου έκανε πλάκα και καζούρα. Όταν κέρδιζε με πέτσινα ήταν ο πρώτος που το παραδεχόταν.
Στην.... χρυσή 12ετία της παράγκας, δεν τον θυμάμαι ΟΥΤΕ ΜΙΑ φορά να μου κάνει πλάκα, γιατί ήξερε το τι γινόταν.
Ο πατέρας μου, όταν των ρώταγες "ποιοί είναι οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές που πέρασαν από τα Ελληνικά γήπεδα;", δεν καθόταν καν να το σκεφτεί: "Ο Χατζηπαναγής και ο Δομάζος" έλεγε, και το θέμα θεωρούταν λήξαν στα μάτια του.
Όταν αγόραζε αθλητική εφημερίδα, αγόραζε πάντα την Αθλήτική Ηχώ. Και όταν τον ρώταγες γιατί, σου απαντούσε "γιατί θέλω να διαβάσω ρεπορτάζ". Και μια φορά πρόσφατα που μου ζήτησε να του φέρω κάτι να διαβάσει, και του πήρα ένα πρωταθλητή, μόνο που δεν μου το πέταξε στα μούτρα!
"Μαλακίες θα διαβάσω ρε;" μου έλεγε.
Μακρυά από εκείνον οι φανατίλες! Όταν άκουγε για..... θύρες λ7, ντου, πεσίματα και τα λοιπά, ο χαρακτηρισμός του ήταν "τα μαλακισμένα!".
Για εκείνον, το ποδόσφαιρο ήταν τα 90 λεπτά στο γήπεδο. Απο κει και πέρα τέλος. Καμία "ψύχωση", κανένα φανατισμό, κανένα τσαμπουκαλίκι.
Αυτοί οι γαύροι θα μας λείψουν!
Όχι τα μαλακισμένα, όχι τα πρεζομένα, όχι τα "ο γαυρος και το αιγάλεω να κερδίζουν". Αυτοί να πάνε να γαμηθούν!
Οι γαύροι όμως οι μάγκες, οι ωραίοι, αυτοί που είχαν τα αρχίδια να παραδεχτούν την αδικία, αυτοί που άξιζε να κάτσεις και να δεις μπάλα μαζί τους, αυτοί που πια ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν έχουν θέση στο βρωμερό ποδόσφαιρο που φτιάξαν οι κοκκαλογκαγκατσομαρινάκηδες, αυτοί θα μας λείψουν!
Γιατί μαζί τους γινόμασταν και εμείς καλύτεροι. Γιατί ήταν οι αντίπαλοι που ΑΞΙΖΕ να τους κερδίσεις!
Και, δυστυχώς ή ευτυχώς, φεύγουν πριν να τους διαβρώσει και εκείνους η μπόχα...
Καλό ταξίδι πατέρα!
Και απο εκεί ψηλά που θα βλέπεις μπάλα, μακάρι να μην ξαναδείς πρωτάθλημα!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου